Herdenking Joods Monument 2005

Leerlingen Obs Driemaster speelden hoofdrol bij monument voor Rolderstraat/Oudestraat  Jaarlijkse herdenking deportatie joodse ingezetenen ook nu weer  passende gebeurtenis.

ASSEN – Het is zondag 63 jaar geleden dat ruim 500 joodse inwoners van  Assen –  op 25 na de hele populatie – door de  Duitse bezet-ters werden weggevoerd om nooit meer terug  te keren. Zij kwamen allen in de vernietigings-kampen om. In 1989 werd ter nagedachtenis van deze verschrikkelijk episode uit de geschiedenis een monument opgericht waarbij  sindsdien elk jaar een herdenkingsplechtigheid plaatsvindt.
Dat was vrijdag ook weer het geval.
Bij dat monument aan het begin van de Oudestraat, recht tegenover de  Rolderstraat die vele joodse winkeliers telde, richtte loco-burgemeester Michel Berends zich tot het samengekomen publiek, dat voor een groot deel bestond uit leerlingen, onderwijzend personeel en ouders van de Obs De Driemaster.Deze school heeft het monument geadopteerd en draagt zorg voor het onderhoud .
De loco-burgemeesteer begon zijn toespraak met het aanhalen van een deel uit het dagboek van de achttienjarige  joodse jongen Benno ter Berg waarin deze het vertrek van de grote groep aanschouwt en zijn verd riet en angst beschrijft als zijn vader moet vertrekken om niet weer terug te keren.
“Als ik dit lees, denk ik: dit nooit meer. Niet in Nederland, niet in Europa, niet ergens anders in de wereld. Jullie denken  misschien”, zo zei hij met nadruk, “ wat kan ik daar dan aan doen? Het is allemaal zo lang geleden en het gebeurt allemaal zo ver weg. Maar i k denk dat jullie daar heel veel aan kunnen doen. Je moet altijd dichtbij huis,  bij jezelf beginnen”.
De heer Berends wees ze er op dat de adoptie van het  monument iets is dat je dichtbij huis kunt doen.
“Daarmee laten jullie laten zien dat je tegen oorlog bent, dat je tegen discriminatie bent. Maar je kunt méér doen. Je kunt ook met elkaar de afspraak maken om niet te discrimineren of met geweld te beginnen. En misschien nog belangrijker elkaar er ook aan te houden! ” Na deze aandachtig aangehoorde toespraak betraden zes leerlingen het kleine podium en spraken elk een voornamelijk op rijm gestelde korte tekst uit, waar ieder op eigen wijze uitdrukking gaf aan de betekenis van het gebeurde, dat in jaren ver van hen afstaat maar ook hen beroerde alsof dat verleden nog heel dichtbij is.
De loco-burgemeester legde hierna als eerste bloemen bij het monument; de scholieren volgden gedisciplineerd in groepjes van vier en personeel en een vijftal ouders sloten de plechtigheid af.
Hoewel de herdenking op een druk punt in de stad plaatsvond verliep zij zonder gehinderd te worden door het verkeer. Enige stadswachten waren ingeschakeld om het autoverkeer op afstand te houden en dat zorgde voor de rust die bij een dergelijk ernstig gebeuren past.

Uit het Dagboek van
Benno ter Berge

‘Nog zie ik hem lopen op de Gedempte Singel. Het zware pak beddengoed op de rug en de loodzware koffer in zijn hand. Een man van bij de vijftig, mager, tenger. Daar strompelde hij weer verder. Wij stonden te huilen. Hij zette de koffer weer neer, keerde zich om en stond weer te wuiven. Zo was vader op de hoek van de Noordersingel gekomen en nog eens draaide hij zich om naar ons huis waar wij stonden te hui-len en te wuiven. En hij aan de andere kant van de straat stond daar midden op straat ook te wuiven, pakte dan zijn koffer weer op, wuifde nog eens, en verdween om de hoek… Ik staarde naar de plek waar hij was verdwenen… Daar kwam hij weer… Hij stond er nog weer te wuiven, keek nog eens en verdween voor het laatst”.